حضرت باباجان

حضرت بابا جان
حضرت بابا جان (۱۸۰۶-۱۹۳۱) در یک خانواده اشرافی به دنیا آمد.نام واقعی او گلرخ بود. پدر او شاهزاده ای پاتان بود. او در بلوچستان انگلیس، پاکستان کنونی ،‌ به دنیا آمد. تاریخ تولد او نا مشخص است. برخی آن را سال ۱۷۹۰ و برخی حتی ۱۸۰۶ نیز نقل کرده اند. او یک قدیسه مسلمان بلوچ بود. پیروانش او را قطب خود می دانستند. او سال ها آخر عمرش را در پونای هند به سر برد و در همانجا از دنیا رفت. مقبره او در پونا قرار دارد.

بابا جان حافظه ی بسیار خوبی داشت. گفته می شود او قران را در سال های ابتدا زندگی اش کاملا حفظ داشت. در سن ۱۸ سالگی به خاطر ازدواج اجباری از شهر خویش فرار کرد و گام به سوی جستجوی حق برداشت. ابتدا به پیشاور سپس به راولپندی رفت. حدود یک سال و اندی در کوهستان هایی که امروز پاکستان نامیده می شود تحت تعلیم یگ گوروی هندی بود.
بعد از دومین جلوس در راولپندی که با استاد هندو اش ماند، چندین بار به کشورهای خاورمیانه  سوریه، لبنان، عراق و شهر مکه رفت. او در طول سفر لباس مبدل مردانه می پوشید. در مکه او پنج بار در روز نماز می خواند و همیشه در گوشه ای عزلت گزیده بود. در مکه اغلب برای فقرا غذا فراهم می کرد و از بیماران شخصا پرستاری می کرد.
بعد از مکه به مدینه رفت. در آنجا سیاق پیشین  را برای عبادت و نماز گذاشتن برگزید. بعد از ترک عربستان به بغداد رفت و از آنجا به پنجاب بازگشت.
در سال ۱۹۰۳ باباجان دومین سفر خود به مکه را آغاز کرد.  حدود سال ۱۹۰۴ حضرت باباجان به بمبی باز گشت. خیلی زود به سمت اجمر در شمال هند رفت. بعد از اجمر بار دیگر به بمبی بازگشت که بعدا به پونا سفر کرد.
در پونا باباجان  آخرین مقصدش را بنا گذاشت. ابتدا زیر یک درخت چیرش نزدیک مسجد شاه بخاری در جاده رستا سرپناهی برای خود ساخت. بعدها در بخش چاربودی پونا سرپناهی بنا کرد که تا پایان عمرش در آنجا ماند.
حضرت باباجان در چاربودی پونا در ۲۱ سپتامبر ۱۹۳۱ زیر درخت چیرشی که سال های پایانی عمرش را در آن گذارنده بود از دنیا رفت. در آنجا ، اطراف آن درخت،‌ برای او مقبره ای بنا شد.

نوشته‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک دیدگاه