انفعال سازمانی شوراها
انفعال سازمانی شورا
شوراها در بدو شکل گیری امید زیادی برای مشارکت گسترده مدنی در مدیریت امور شهر و روستا برانگیخت. اما پس دوره اول که با موفقیت نسبی همراه بود. بعدها از طریق اصطکاک و مانع تراشی دولتی آن اهداف اولیه به حاشیه رانده شد.
حال در آغاز دوره پنجم مردم به دید شک به کارایی این نهاد می نگرند.
مشورت اصل بنیادی شکل گیری نهاد شورا است. متاسفانه شوراها در ماه های اول و حداکثر تا یک سال ابتدایی جسته و گریخته سعی در ایجاد مشارکت در مردم با به کار گیری صاحب نظران دارند. بعدها با روزمرگی و دور تسلسل مواجهند تا ماههای اخر دوره شان که به تکاپو می افتند.
تجربه کار کردن با دو شهرستان حداقل در چهار دور پیشین ضعف و انفعال رادر پیش رو می بینم. نبود درآمدهای پایدار و اتکای بیش از حد به کمکهای دولتی این نهاد را به کارگاه کارآموزی مدیریت کم اثر تبدیل کرده است. راه حل برون رفت از این رخوت انتخاب افراد کاربلد و پیگیر در کوتاه مدت و در بلند مدت تحصیح قوانین شهرداری و شوراهاست.
نکته آخر را اختصاص می دهم به شوراهای روستایی. پیشخوان دولت تنها نامی است که می شود بر این نهاد در روستاها گذاشت. درآمدزایی در حد صفر و همه چشم‌ها به دولت دوخته شده است. برای دولتی ها شورا محل اسکان و پذیرایی بین راهی دیده می شود.
