امروز که این یادداشت را در صفحه می نویسم نیم ساعتی به پایان روز نه ام شهریور مانده است و من در زاهدانم. شاید کسانی که در وبلاگ این نوشته را می خوانند در آرشیو ۲۳ ام امرداد ۱۳۸۸ آن را ببینند در ادامه در این باره توضیح خواهم داد. مدت تقریبا طولانی از آخرین نوشته ام در این وبلاگ می گذرد. در این مدت طولانی اتفاقات زیادی برایم رخ داد که سعی می کنم برخی را به طور خلاصه مرور کنم.
مهمترین رخداد این مدت ازدواجم بود. در تاریخ ۸۸/۵/۲۳ رسما اینجانب از دنیا تجرد به تاهل کوچ کردم و یکی از ساکنان کوی تاهل گردیدم. از آغاز خواستگاری تا روز عقد و ازدواج حوادث گوناگونی رخ داد که شاید روز آنها را به عنوان خاطره در اینجا نقل کنم. امیدوارم در یادداشت های بعد و یا در سالگرد ازدواجم یادی از این خاطرات داشته باشم.
هدفم از این نوشته بسیار کوتاه اعلام آنلاین بودنم در حال حاضر و اطلاع رسانی به همه عزیزانم می باشد که با این وبلاگ برایم خاطره ساز بوده اند. به زودی درباره روزهای ازدواجم که کاملا به سبک سنت های بلوچی بود خواهم نوشت. به امید آن روز
هفته قبل برای دید و بازدید به زاهدان رفته بودیم. هوای زاهدان به نسبت هوای اینجا خنک تر بود. زاهدان همیشه نسبت به ایرانشهر هوای معتدل تر دارد. با آنکه سفر کوتاه چند روزه ای بود ولی به فراخور زمان چند بار در شهر گشتی زدیم. می خواهم در این نوشته به برخی مشاهدات شخصی خودم از شهر زاهدان درباره ترافیک اشاره ی کنم.
شهر زاهدان یکی از شهرهای بزرگ کشور است. به خاطر مرکز استان بودنش از توسعه بهتری نسبت به شهرهای دیگر استان برخوردار است. شهر زاهدان در این چند سال اخیر به لحاظ رشد جمعیت شهری و گسترش ساخت و ساز پیشرفت هایی داشته است. ازدیاد جمعیت شهر و عدم توسعه متوازن امکانات شهری مشکلات زیادی را برای مردم از جنبه های گوناگون ایجاد کرده است. همانگونه که قبلا اشاره کردم جمعیت شهر رشد فراوان یافته است و برای این جمیعت رو به رشد امکانات رفاهی و حمل و نقلی به اندازه کافی در نظر گرفته نشده است. یکی از مشکلات زاهدان ترافیک است. مانند همه شهرهای بزرگ ایران، زاهدان از مشکل ترافیک رنج می برد. مسئولین برای این معظل راهکارهایی را در نظر گرفته اند ولی گویا چندان کارساز نه بوده است. مثلا یکی از راه هایی که آنها در شهر اجرا کرده اند استفاده ی یک طرفه از هر دو باند برخی بلوارهای پرترافیک شهر است. در مرکز زاهدان خودروها می توانند از هر دو سوی بلوار به یک سو حرکت کنند که در حالت معمول هر کدام از باندهای بلوار برای رفت و برگشت استفاده می شود. در ابتدای اجرای این طرح مشکلات بسیار زیادی برای مردم به وجود آمد، مثلا مردم به اشتباه وارد یک سوی یک طرفه از بلوار می شدند که این تغییر باعث ترافیک بیشتر و تصادفاتی شد. برای ما که از شهرهای دیگر به آنجا آمده بودیم این طرح ارمغانی بجز سرگردانی چیز دیگری به همراه نداشت. البته این طرح مدت ها قبل شروع شده است ولی برای تازه واردین شگفت های خود را دارد. یکی دیگر از مشکلاتی که من در این سفر و سفرهای قبل به آن برخورد کردیم رانندگی عجیب و غریب ساکنان این شهر است. متاسفانه در بیشتر موارد رانندگان به سرعت بالا در معابر و میادین شهر عبور و مرور می کنند که این به خودی خود باعث تصادفات بیشماری در سطح شهر می شود. این سرعت های بالا و عدم رعایت قوانین در رانندگی بیشتر رانندگان شهر مشهود بود و حتی به یک عادت بد در آمده بود. در کمتر بریدگی راننده برای وارد شدن به خیابان اصلی توقف کامل می کند و حتی با همان سرعت بالا وارد خیابان می شود. وقتی راننده ای می خواهد از تقاطعی عبور کند خودروهایی که در خیابان اصلی تردد می کنند آنقدر با سرعت بالا رد می شوند که به راننده ی ایستاده در تقاطع مجال رد شدن نمی دهند پس راننده ایستاده باید با سرعتی بالا از تقاطع عبور کند که همین خود باعث تصادفات بسیار در سطح شهر می شود.
بنده شخصا از این هرج و مرج حاکم در خیابان های شهر بسیار متعجب شدم. وقتی سوار ماشینی بودم با هزاران دلهره باید طی طریق می کردیم تا به مقصد برسیم. ترس تصادف همیشه همراهمان بود. این رانندگی عجیب و غریب همیشه همراه به اضطراب و فشار روانی است. امیدوارم کسانی که در این شهر و شهرهای دیگر عبور و مرور می کنند کمی به فکر سلامتی جسم و روان خود و دیگران باشند.