میر گلخان نصیر: قـدم قــدم رواں ببــــــت ــ دلیـر و پهلــوان بـبــــــــت په شان مادر وطـــــــن ــ فدا گوں جسم و جاں ببــــــت په نام و ننگ آبـــــرو ــ ســرا وتــــی دیاں ببـــــت غلامی ءَ چه درکپیـــــت قدم قدم رواں ببــــــــــت گر آسماں شمئے ســـــرءَ ــ پرشته پر غضب ببیـــــت گرند و اَور و بـــــرق…
مجموعه ای ساده از چند لغت بلوچی که در برخی اشعار شعرای معاصر به کار رفته اند به عنوان درس کوچک ارائه خواهد شد. مے دل ءَ کوش* نساچیت** (شعر از مبارک قاضی) *کوش: /kouṧ/ باد خنکی است که در تابستان از سمت جنوب شرق می وزد. این باد تابستانی در رسیدن میوه خرما نقش…
شعر از مرحوم فریدون مشیری به مناسبت فصل بهار بهارم دخترم از خواب برخیز شکر خندی بزن و شوری برانگیز گل اقبال من ای غنچه ی ناز بهار آمد تو هم با او بیامیز بهارم دخترم آغوش واکن که از هر گوشه، گل آغوش وا کرد زمستان ملال انگیز بگذشت بهاران خنده بر لب آشنا…
بیا او مرید، بیا او مرید، بیا او مرید دیوانگیں بیا بیا کہ دیوانے کنوں، مولانگ و مستانگیں سوتکگ ترا عشقءِ زراب، مارا غماں کرتگ کباب تو ھانلءِ درداں زرئے، ما پہ وطن جانانگیں چاکر تئی دوستءَ پلت، چما دگہ ڈنگاں وطن تو سر پہ شیدائی شتئے، ما پیھناں زنداگیں تو ھانلءَ اِشت و شتئے،…
در دفتر رئیس کتابخانه مرکزی دانشگاه تربیت معلم تهران عکسی از پروین دیدهام. او مدتی مدیر آنجا بود. بی روی دوست، دوش شب ما سحر نداشت سوز و گداز شمع و من و دل اثر نداشت مهر بلند، چهره ز خاور نمینمود ماه از حصار چرخ، سر باختر نداشت آمد طبیب بر سر بیمار خویش،…
په بلوچانی شیر زالاں تو بگوار واهگی کهر ءِ انگر کم منی مهر نه بیت انت هچبر ساهگوں کلّ ءِ تئی من په وت گرمیں روچانی کتگ سارتیں در شپ گلگدار مه بیت وابانی آگهیں روچ اوں تئی اکس ءِ بر وتی جند ءَ را پلاں من چه تو گوں تئی هیسی سر ءَ بستگ…
