شعری از سعدی به مناسبت روز سعدی ۸۹ وقتی دل سودایی میرفت به بستانها گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل ای مهر تو در دلها وی مهر تو بر لبها تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم تا خار غم عشقت آویخته در دامن آن را که چنین دردی از پای دراندازد گر…
برداشتی آزاد از یکی از اشعار مبارک قاضی برای نشان دادن اندیشههای نهفته در اشعار نوین بلوچی گویند مردم، زمانه زمانهای دگر است اما این دل همانی است که بودست بود آیا؛ آفتاب به هنگام پرتو فشانی کند؟ بود آیا؛ ستارگان به «گلزمین» آیند؟ بود آیا؛ بلبل الحان کند بود آیا؛ شادی و سرور بدون…
روچ ءَ گوں غماں گریوگ هر پاساں شپ ءِ نارگ آسان نه انت درد ءُ سوزمان ءِ دل ءَ دارگ بالاد ءَ کسانین ءَ همبل تئی شاباش انت! گوازین یے په شُد روچاں انگت نئے دلِوارگ حال ءَ وتی دنیا ءَ باور چوں کنائین یے! چاک بیت نه کنت سینگ اندر نه بیت پیش دارگ…
مبارک قاضی بِگند کسمتءَ منی بچار کُدرتءَ منی چے رنگیں سولءُ تران کنت چے ڈؤل ایں گپ بیان کنت زمینءَ آزمان کنت شراب بارین وارت نہ وارت پد ھم تتران کنت وتی دلءَ ما راجءِ یک بلاءیں مھروانی آں وتی دلءِ ماں گونگیءِ نہ گوشتگیں زبانی آں وتی دلءَ ماں گلزمینءَ بُرزین آزمانی آں منءُ…
شعر از تاج محمد طائر گِپتگوں تچکء مادنیں راهےسر بیاں دلجماں بهارگاهے آ که جزم اَنت چه وتی جندءَآ نه نِند انت نچار انت همبراهے روت بے چاڑی ء تهاریں شپکئیت روژنا ء چاڑیں بانگواهے تئی دیدارءِ دلجمین واهگمنا سر کنت ایمنیں جاهے زاناں پیرے نوں کپتگ ے طائرپه تر گُرّ ایت مرچی روباهے