نوشته‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

۲ دیدگاه

  1. درود برشما؛
    تبریک می یگویم که قوم بلوچ از جمله اقوام ایرانی ؛ توانست حماسه های قومی خود را مکتوب کند. مگر از کردها ؛ ترکمن ها و ترک ها چه کم دارد؟ تبریک می گویم که با چاپ این کتاب کم کم زبان و ادبیات بلوچی مانند زبان و ادبیات اقوام دیگر در ایران مثل کردی، ترکمنی و ترکی مطرح خواهد شد. کم کم زمینه های فدرالیسم دارد فراهم می شود.ناسیونالیسم ایرانی با رضاشاه پدیدار شدو ناسیونالیسم اقوام در زمانه ی ما دارد نمود می یابد. کم کم قوم بلوچ باید با در آن سوی مرزهای ساختگی با پاره ی دیگر خود ارتباط وثیق تری پیدا کند. کم کم با انتشار زبان و ادبیات بلوچی ؛ شاهد اتحاد سیاسی بلوچستان خواهیم بودو یا حداقل نوعی فدرالیسم.سالهاست ناسیونالیست های کرد و ترک و بعد تر ترکمن با تکیه بر زبان و ادبیات خود این خواسته ی قلبی خود را آرزو می کنند( زبان و ادبیات اردو و زبان و ادبیات ازبکی در پاکستان و افغانستان چندین گام و یا شاید بیشتر از زبان و ادبیات دیگر اقوام ایرانی جلوتر اند).اما قوم بلوچ با کتاب “حماسه سرایی در بلوچستان” از همه ی آنها پیشی گرفت.پیشتر تنها کتاب با چنین عنوانی درباره ی ایران بود به قلم استاد ذبیح الله صفا : “حماسه سرایی در ایران” ؛ تا کنون هیچ یک از اقوام ایرانی چنین جرات و حسارتی از خود نشان نداده بودندو این جرات و جسارت از آن قوم دیرسال بلوچ است. البته کیست که تاریخ سیستان را بخواند و جرات و جسارت ایشان را نداند. باز هم تبریک می گویم. تنها هموطن عزیزم یک پرسش از شما دارم کدام پیوستار این همه تشتت و تفرق را در آینده می تواند به هم پیوند زند؟ من متاسفانه افق روشنی برای ایران نمی بینم و البته برای اقوام از هم گسیخته ی ایر انی!

  2. fبلوچی هر بلوچ ننگ ونام انت /بلوچی اصل پرهنگ ودوام انت/بلوچی چه پت ء وماتء نشان انت/بلوچی مئی وتی شهدین زبان انت..!درود وصد درود به شرفتان که موجب سرافرازی ملت بلوچ هستین صمیمانه بهتون تبریک میگم