ﭼﮯ ﮐﻨﮯ

میر گلخان نصیر: قـدم قــدم رواں ببــــــت ــ دلیـر و پهلــوان بـبــــــــت په شان مادر وطـــــــن ــ فدا گوں جسم و جاں ببــــــت په نام و ننگ آبـــــرو ــ ســرا وتــــی دیاں ببـــــت غلامی ءَ چه درکپیـــــت قدم قدم رواں ببــــــــــت گر آسماں شمئے ســـــرءَ ــ پرشته پر غضب ببیـــــت گرند و اَور و بـــــرق…

بیا او مرید، بیا او مرید، بیا او مرید دیوانگیں بیا بیا کہ دیوانے کنوں، مولانگ و مستانگیں سوتکگ ترا عشقءِ زراب، مارا غماں کرتگ کباب تو ھانلءِ درداں زرئے، ما پہ وطن جانانگیں چاکر تئی دوستءَ پلت، چما دگہ ڈنگاں وطن تو سر پہ شیدائی شتئے، ما پیھناں زنداگیں تو ھانلءَ اِشت و شتئے،…

  راه یک اِنت ءُ منزل اِنت یکیں درد یک اِنت ءُ هم دل انت  یکیں کئے کماشی ءَ تولگ ءِ منیت شیر یک انت ء جنگل انت یکیں نالیت گیابان ءُ کوچگ ءُ بلاں سرجمین زید ءِ شانتل اِنت یکیں ما اگاں دُور ءُ گِستا گِستا ئین ره جِتا اِنت ءُ بُنجل اِنت یکیں…