شعر بشیر بیدار

ترجمه غزلی از بشیر بیدار(شاعر بلوچ)

سرک نمی کشیدم آن خانه را ای کاش

نمی دیدم آن چشمان خمار را ای کاش

با همین حال و خیال بی انجام

مرا سیلاب «کیچ» با خود می برد ای کاش

تاسی آب صد سال وفا نگه می داشت

چنین پناهی را نگه نمی داشتم ای کاش

خبرت گویی از جانم بندی بگسست

به انتظارت ننشسته بودم ای کاش

حسودان را روز و روزگار ای بشیر

زندگانی بی صدا گذر می کرد ای کاش

ترجمه از بلوچی

نوشته‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *