لقا (وصال)
میان هر سنگی
به هر رنگی
چهره ماهگون تو پیداست.
این فرض عشق است
در این جنگ
چه کسی مرده و چه کس زنده خواهد ماند.
گو چشمان کور شود،
دل تنگ شود،
هنوز بر سر راهت خواهم نشست.
آن گلی که به رنگ توست
آن گل
چگونه چیده خواهد شد؟
تو چراغ عشق منی جانا
ما را چو خدا به تو ایمان است.
تو دین منی،
ایمان منی
یک بار از کلبه خود برون آ
این زندگانی همه فدای تو
(قاضی)
ترجمه شعر بلوچی