شعری به مناسبت شانزدهمین سال درگذشت عطاشاد شاعر بزرگ بلوچ آس وتــی و گِـــس وتـی سِـنـگ وتـی و سـر وتـی زیــمــیــں دل ءَ کـجـا بَـراں تــیــر وتـــی جـَـگر وتـی کینگ و کُست ءِ جمبر انت نَپت ءَ شَلیت و هار بیت واے گِـدان ءِ نِـشـتَـگیں ! گوات ءَ کـَن ئے سَپـَر وتی آهـن پـه آس…
“نظامی گنجوی” دلبر صنمی شیرین، شیرین صنمی دلبر —— آذر به دلم بر زد، برزد به دلم آذر بستد دل و دین از من، از من دل و دین بستد ——— کافر نکند چندین، چندین نکند کافر دو رخ چو قمر دارد دارد چو قمر دو رخ ——— عنبر ز قمر رسته، رسته ز قمر…
برداشتی آزاد از یکی از اشعار مبارک قاضی برای نشان دادن اندیشههای نهفته در اشعار نوین بلوچی گویند مردم، زمانه زمانهای دگر است اما این دل همانی است که بودست بود آیا؛ آفتاب به هنگام پرتو فشانی کند؟ بود آیا؛ ستارگان به «گلزمین» آیند؟ بود آیا؛ بلبل الحان کند بود آیا؛ شادی و سرور بدون…
شرح پریشانی ترکیببندی منحصر به فرد در زبان فارسی، از سرودههای وحشی بافقی است. ارزش ادبی آن به خاطر آرایههای ادبی بسیاری که در آن به کار رفتهاست مورد توجه قرار دارد. دوستان شرح پریشانی من گوش کنید داستان غم پنهانی من گوش کنید قصهٔ بیسر و سامانی من گوش کنید گفتوگوی من و حیرانی…
مبارک قاضی بِگند کسمتءَ منی بچار کُدرتءَ منی چے رنگیں سولءُ تران کنت چے ڈؤل ایں گپ بیان کنت زمینءَ آزمان کنت شراب بارین وارت نہ وارت پد ھم تتران کنت وتی دلءَ ما راجءِ یک بلاءیں مھروانی آں وتی دلءِ ماں گونگیءِ نہ گوشتگیں زبانی آں وتی دلءَ ماں گلزمینءَ بُرزین آزمانی آں منءُ…
شعری چه واجه مرحوم استاد عبدالرحمن پهوال – بلوچ شاعر – اوگانستان دوست دارین دیدگان چو من وتی ماتی دیاری دشت و لوتین ریکسارا باگ و سبزین نیزارا دوست دارین دیدگان چو سرومگین هاکانا آیی نیوگ و آپانا آیی آیی هور گرند و گروکان مست و گج شانین رودان صاف وسبزین آسمانی چرگ وسیل شکاری…
خدا بزانت کئی حیال ءُ ترانگءَ چه گوستگاں من گام گام سرجمیں زمانگءَ چه گوستگاں منارا دوشی بے مرادین تیرےءَ نپر کتگ منی میار چی انت من نشانگءَ چه گوستگاں منارا هچ گرَز نه انت په گنج ءُ مال ءُ دولت ءَ تئی شوهازءَ من همک حزانگءَ چه گوستگاں همک حسابءَ من اے دلوتانی گورسی…