نوروزخان
نواب نوروزخان (۱۹۶۴-۱۸۷۴؟) که در میان مردم بلوچ به بابو نوروز مشهور است، سردار قبیله زرکزئی(زهری)و از افراد براهویی خان کلات در بلوچستان بود. پس از شورش ناکام او علیه دولت مرکزی پاکستان در سال ۱۹۵۹ سمبل حرکت استقلال بلوچ شد.
درباره زندگی خردسالی نوروزخان اطلاعات کمی در دست است. او در حدود دهه ۱۸۷۰ یا ۱۸۸۰ زمانی که کلات ایالتی از ایالات تحت استیلای بریتانیا بود به دنیا آمد. در سال ۱۸۷۷ بریتانیا با کلات به توافقی در زمینه استقلال محدود درباره جابه جایی امور نظامی بریتانیا و روابط خارجی دست یافت. اما کشور با جنگهای دورهای علیه قوای حاکم و گروههای قبایلی در موقعیت ناپیدار قرار داشت.
نوروزخان نواب و سردار قبیله زهری در منطقه جهلوان کلات شد.
در سال ۱۹۵۵ ایالات بلوچستان جدا شده و به خاطر سیاست یک بخش به استان غرب پاکستان ملحق شدند. در سال ۱۹۵۸ خان بزرگترین ایالت،کلات، یاراحمد خان یک گروه برای خروج از پاکستان غربی سازمان دهی کرد. ارتش پاکستان کنترل کلات را در دست گرفته و خان را به خاطر شورش در تاریخ ۶ اکتبر ۱۹۵۸ دستگیر کرد. روز بعد رئیس جمهور اسکندر میرزا حکومت نظامی اعلام کرد. این باعث شورش هایی در مناطق بلوچستان که تا حدود یک سال به طول انجامید شد. نواب نوروز خان یکی از آن رهبران بود.
گروه مبارزان نوروزخان که شاید به ۱۰۰۰ نفر در آن زمان می رسیدند در جنگ های با سرهنگ تکیاخان درگیریهای مداومی داشتند. نوروزخان در ۱۵ می ۱۹۵۹ در ازای عفو و سکنی ناراضیان بلوچ حاضر تسلیم شدن شد. تیکاخان گفته می شود با قسم به قران موضوع تسلیم شدن را پذیرفت. با این وجود وقتی نوروزخان از تپهها پایین می آمد او و همراهانش از جمله پسرانش به خاطر شورش مسلحانه علیه دولت دستگیر شدند. در ۱۵ جولای ۱۹۶۰ پنج تن از رهبران در زندان حیدراباد به دار آویخته شدند. نوروزخان به خاطر کهولت سنش از اعدام معاف شد اما او در سال ۱۹۶۴ در زندان کهلو فوت کرد.
خان کلات نیز بخشوده شد و فرار کرد.